همه چیز در مورد انواع پارکت چوب گردو، راش، بلوط و وان

گردو (Walnut)
نام لاتین: Nux Gallica
خاستگاه: اروپا (بالکان، هیمالیا)-آسیا (چین، آسیای مرکزی)

پارکت چوب گردو

گردو معمولا درخت بلندی نیست (حداکثر 25 متر)، اما همیشه دارای تاج پهن و گسترده است و شاخه‌هایی که از تنه‌ی استوانه‌ای نسبتا کوتاه، منشعب شده است. پوست آن صاف و خاکستری روشن که بعدا شکاف های عمودی و شیارهای کم عمق پیدا می‌کند. برگ های شاخه های یک ساله، نسبتا ضخیم، خزان کننده، متناوب، مرکب تک شاخه‌ای فرد و از 5 تا 9 برگچه تشکیل شده است که در حدود 30-20 سانتی متر طول دارند.

برگچه های انتهایی همیشه از همه بزرگتر هستند، برگ ها عموما سبز مات با رگبرگ های متمایل به زرد، در سطح زیرین که در هنگام له شدن بسیار معطر هستند. تغییر رنگ آن‌ها در پاییز، بسیار نامحسوس است. معمولا برگ ها زمانی که هنوز سبز هستند، می‌ریزند و بعد از افتادن به قهوه‌ای تغییر رنگ می‌دهند و به کندی تجزیه می‌شوند. تعیین خاستگاه طبیعی گردو، بسیار مشکل است، زیرا بشر از زمان‌های بسیار قدیم از این درخت استفاده می‌برده است. رومی ها معتقد بودند، قلمرو آن به بالکان و نواحی رودخانه دانوب تا هیمالیا می‌رسد، ولی می‌دانیم که در سراسر آسیا نیز گردو قدمت دیرینه داشته است.

ویژگی های پارکت چوبی گردو

• پارکت هایی که از چوب گردو تهیه می شوند عموما رد تناژهای قهوه ای موجود می باشند.
• رگ های طبیعی که بر روی این نوع پارکت وجود دارد ظاهر زیبا و خیرکننده ای به آن می بخشد.
• پارکت چوب گردو در برابر رنگ پذیری عملکرد بالایی از خود نشان می دهد.
• یکی از مهم ترین معایب این نوع از پارکت ها آن است که در مقابل آسیب های محیطی نمی تواننند مقاومت زیادی از خود نشان دهند و عموما تحت تاثیر رطوبت یا حمله حشرات موذی از بین می روند؛ بنابراین برای استفاده در محیط باز مناسب نیستند.
• این نوع از پارکت ها به دلیل سختی بالایی که دارند در برابر سایش و ایجاد قارچ از خود مقاومت خوبی نشان می دهند.
• به دلیل واکنش مناسب چوب گردو با روغن های جلا دهنده می توان ظاهر این نووع از پارکت ها را برای مدت طولانی حفظ کرد.

بافت سلولی

مقطع عرضی: چوب همگن، پراکنده آوند با چوب درون مشخص، چوب بهار آن، گاهی یک حالت نیمه بخش روزنه‌ای نشان می‌دهد. حفره های آوندی، منفرد و یا در جهت شعاعی به تعداد دو، سه یا چهار عدد به هم چسبیده‌اند که در این حالت به شکل بیضی در می‌آیند. قطر حفره های آوندی، به تدریج به طرف پایان دایره سالیانه کاهش می‌یابد. تعداد اشعه‌ی چوب کم است، پارانشیم های دور آوندی، در این چوب دیده می‌شوند. حدود دوایر سالیانه، زیاد واضح نیست و اندکی موجی شکل است.

مقطع مماسی: اشعه‌ی چوبی غالبا از سلول‌های با مقطع دایره شکل تشکیل یافته است، پهنی آن‌ها از 2 تا 5 سلول در تغییر است، گاهی تک سلولی هم دیده می‌شوند، ارتفاع آن‌ها به 10 تا 25 سلول می‌رسد. عناصر آوندی، کوتاه و مواج هستند.

مقطع شعاعی: آوندها دریچه‌ی منفرد دارند، منافذ بین آوندی بزرگ با روزنه‌ی عدسی شکل می‌باشند. منافذ بین اشعه-آوند خیلی بزرگ به نظر می‌رسند. اشعه‌های چوبی ناهمگن گاهی دیده می‌شوند که در این حالت، دارای یک ردیف سلول های حاشیه‌ای چهارگوش (مربعی) هستند.

گونه‌ی گردو در پارکت چوبی

چوب گردو، از گونه های چوب جنگلی تیره رنگ است با دانه ها و بافت های از هم جدا و این چوب از قهوه‌ای کم رنگ تا شکلاتی تیره، تنوع رنگ دارد. در طراحی دکوراسیون اتاق خواب نیز استفاده از پارکت چوبی گردو ظاهر جذابی را به وجود می آورد. الیاف، منظم و نامنظم، اغلب دارای نقوش زیبا است و خاصیت هم کشیدگی متوسط دارد. گردو سختی بالایی دارد و بر روی آن غده ها و گره های بزرگ و کوچکی از مجموع گره های کوچک به وجود می‌آید که به اصطلاح بروسن یالپ نامیده می‌شود. برش آن‌ها نقش و نگار زیبا به وجود می‌آورد که از قدیم ارزش فراوانی در صنایع تزئیناتی چوب و دکوراسیون داشته است. همین خصایص موجب شده که از سویی گردو، گونه‌ی محبوب در طراحی دکوراسیون کلاسیک باشد و از سوی دیگر از گونه های لوکس و گران در صنعت کف پوش و دکوراسیون محسوب شود. از خصوصیات فیزیکی چوب آن می‌توان به سختی و پایداری فیزیکی بالای آن اشاره کرد.

استفاده برای آشپزخانه، حمام و کف، با حرارت از کف	ثبات فرم	ثبات رنگ طبیعی	سختی	گونه چوب
متوسط	بالا	بالا	بالا	گردو

بلوط (Oak)
نام لاتین: Quercus
خاستگاه: اروپا (بالکان، روسیه، اوکراین)

پارکت چوب بلوط

بلوط درختی با ارتفاع 20 تا 35 متر با تاجی نامنظم و گسترده و شاخه های بزرگ و انبوه است. پوست آن در ابتدا خاکستری-قهوه‌ای و بعدها خاکستری تیره و بسیار ضخیم و ترک دار می‌شود. شاخه ها، یک ساله‌ی ضخیم، سبز و قهوه‌ای و کرک دار هستند. برگ‌ها متناوب، چرمی شکل، به طول 5 تا 13 سانتی متر، با لوب های نامنظم، به رنگ سبز تیره، قبراق، دارای پوششی از کرک های شعاعی، که بعدها در سطح فوقانی صاف و بدون کرک و در سطح تحتانی کرک دار و سبز روشن می‌شود. گاهی تک جنس آن همزمان با برگ ها در اردیبهشت ظاهر می‌شوند. خاستگاه طبیعی آن از کوه های پیرنه تا آسیای صغیر و عمدتا بالکان می‌باشد. مرز شمالی آن به اسلوواکی می‌رسد.

بافت سلولی

مقطع عرضی: چوب ناهمگن، بخش روزنه‌ای و دارای چوب درون مشخص است. حفره‌های آوندی تقریبا همیشه به صورت مجزا هستند، مقطع گرد دارند و تعدادشان کم است. در چوب بهاره، حفره های آوندی، درشت و تا حدودی مورب قرار گرفته‌اند. اشعه های چوب خیلی نازک و خیلی پهن دیده می‌شوند. پارانشیم ها، دور آوندی، پراکنده و یا به صورت زنجیره های مماسی در چوب تابستانه وجود دارند. دوایر سالیانه به علت اختلاف واضح بین قطر آوندهای چوب بهاره و چوب تابستانه مشخص است.

مقطع مماسی: اشعه های چوبی تک سلولی یا پرسلولی می‌باشند که در حالت اخیر، پهنی آن‌ها بین 20 تا 30 سلول است، ارتفاع آن‌ها در اشعه‌ی چوبی تک سلولی بین 6 تا 15 سلول در تغییر است. عناصر آوندی کوتاه هستند.

مقطع شعاعی: عناصر آوندی دارای دریچه‌ی منفرد تخم مرغی شکل هستند. منافذ بین دیواره‌ی آوندی، درشت و دارای روزنه‌ی شکافی شکل هستند. منافذ بین اشعه‌ی چوبی- آوندها با روزنه‌ی فراخ هستند. اشعه‌ی چوبی معمولا همگن است. سلول های پارانشیمی در درون دیواره‌ی خود، منافذ متعدد دارند.

گونه ی بلوط در پارکت

بلوط یکی از معمول‌ترین درخت ها برای استفاده در کف پوش های چوبی است، بلوط Slavonian در جهان معروف است، و از لهستان گرفته تا Oragway و Chile در همه جای دنیا یافت می‌شود. این چوب دارای ساختار زنده‌ی فشرده و محکمی است و از آن جا که از زمان‌های دور انتخابی سنتی و اصیل در تهیه‌ی پارکت محسوب می‌شود، توانسته از سایر گونه‌ها در این صنعت سبقت بگیرد. به لحاظ تاریخی، بلوط، سمبل قدرت و اصالت است و برای فضاهایی که به این منظور طراحی شده‌اند، انتخاب مناسبی است.

خصوصیات فیزیکی چوب بلوط

از خصوصیات فیزیکی این چوب، می‌توان به این اشاره کرد که چوب برون آن عریض و از رنگ های سفید تا خاکستری روشن و چوب درون آن قهوه‌ای روشن است. بلوط بدون طعم و بو و دارای الیاف یکنواخت، بافتی محکم و نسبتا سخت است.

استفاده برای آشپزخانه، حمام و کف، با حرارت از کف	ثبات فرم	ثبات رنگ طبیعی	سختی	گونه چوب
متوسط	متوسط	متوسط	بالا	بلوط

راش (Beeeh)
نام لاتین: Fagus
خاستگاه: اروپا

حتما بخوانید: طراحی دکوراسیون مدرن

پارکت چوب راش

با استقامت‌ترین درخت را در بین درختان سوزنی برگ دارد. این نوع درخت غالبا اقلیم جنگلی کوه‌های کارپاتین است. ارتفاع آن به بیش از 40 متر می‌رسد. دارای تاجی گنبدی شکل (با بیش از 20 متر قطر)، با شاخه‌های ستبر و تنومند و انشعابات فرعی که با زاویه‌ی تندی نسبت به یکدیگر خارج شده و خصوصیات بارزی را به تاج آن در زمستان، زمانی که فاقد برگ است، می‌دهد. برگ های آن بیش از هر درختی باقی می‌ماند.

بافت سلولی

مقطع عرضی: چوب ناهمگن و پراکنده‌ی آوند است. می‌تواند با چوب درون کاذب، که معمولا دل قرمزی راش نامیده می‌شود، گاهی یک بخش نیمه روزنه‌ای نشان دهد. بافت فیبری آن پراکنده و متراکم است. پارانشیم ها، پراکنده و تسبیحی شکل و مماسی است.

مقطع مماسی: اشعه های چوبی تک سلولی یا چند سلولی هستند، که پهنی آن‌ها گاه تا 25 سلول می‌رسد، ارتفاع آن متغیر است و از چند سلول تا 4 میلی متر می‌رسد. دیواره‌ی ضخیم دارند.

مقطع شعاعی: آوندها دارای دریچه‌ی منفرد و یا نردبانی شکل هستند که گاه به شکل پنجره دیده می‌شوند. منافذ بین آوندی از نوع هاله دار با روزنه‌ی شکافی شکل هستند که در برخی مواقع یک حالت نردبانی دارد. سلول های پارانشیبی کوتاه و دارای منافذ ظریف می‌باشند.

گونه‌ی راش در پارکت

چوب راش، تنالیته‌ی متفاوتی از زرد و کرم ملایم است که شخصیت آرامش بخشی به آن می‌بخشد. معمول است در فرایند استفاده از راش برای پارکت، آن را تحت بخار قرار می‌دهند و در نتیجه، بسته به طول و عملیات بخار، رنگ آن به قرمز تیره‌ای تبدیل می‌شود که کاراکتر کاملا متفاوتی به راش می‌بخشد که با تداعی حس آرامش و سکوت، مناسب طراحی برای فضاهای آرام است.

خصوصیات فیزیکی چوب راش

به لحاظ فیزیکی، چوب بدون بو و طعم و نسبتا سخت و سنگین است. نسبت به خمش و ضربه مقاوم است و لاک خوب می‌پذیرد. از خواص ظاهری چوب راش، درون نامشخص آن است. از بارزترین خصیصه ظاهری آن، پره های چوبی در مقاطع طولی چوب است که در مقطع شعاعی به پر مگس و در مقطع مماسی به دوک معروفند. این پره ها به صورت لکه‌های قرمز دیده می‌شوند. گاهی این پر مگس های زیبا عیب محسوب می‌شوند چرا که به عقیده نجاران، این بخش‌های چوب پس از رنگ کاری سیاه می‌شوند.

استفاده برای آشپزخانه، حمام و کف، با حرارت از کف	ثبات فرم	ثبات رنگ طبیعی	سختی	گونه چوب
پایین	پایین	پایین	بالا	راش

ون (زبان گنجشک)- Ash
نام لاتین: Fraxinus
خاستگاه: اروپا

درخت ون برای پارکت چوبی

یکی از گونه های گیاهان گلدار، از راسته نعناسانان است. این درخت، بیشتر بومی اروپا است و در شمال اسکاندیناوی و جنوب شبه جزیره‌ی ایبری، انتشار دارد. هم چنین، این درخت در جنوب غربی آسیا، از شمال ترکیه تا شرق قفقاز و کوه های البرز می‌روید.

بافت سلولی

مقطع عرضی: چوب ناهمگن، بخش روزنه‌ای و بدون چوب درون مشخص است. حفره‌های آوندی در چوب بهاره، فراخ، بیضی، منفرد و به ندرت، دوتایی به هم چسبیده‌اند. حفره های آوندی، در چوب تابستانه، تنگ، گاه به حالت گروه دوتایی و بیشتر با دیواره ی ضخیم وجود دارند. اشعه‌ی چوبی، ظریف، فراوان و تقریبا 12 عدد در هر میلی متر هستند. پارانشیم های درون آوندی و پارانشیم، در پایان رویش سالانه دیده می‌شوند. همچنین، پارانشیم ها در حفره های آوندهای فراخ گسترده شده‌اند. حد دوایر سالانه به علت اختلاف قطر حفرات آوندی، بین چوب بهاره و تابستانه واضح دیده می‌شود.

مقطع مماسی: اشعه‌ی چوبی، معمولا به پهنی دو و سه سلولی و به ارتفاع حداکثری 15 سلول هستند. عناصر آوندی کوتاه دیده می‌شوند.

مقطع شعاعی: آوندها، دریچه‌ی منفرد دارند. خیلی فراخ، در چوب بهاره و باریک، در چوب تابستانه دیده می‌شوند. منافذ بین دیواره‌ی آوندها، متعدد و منافذ بین اشعه‌ی چوبی-آوندهای کوچک، دایره شکل و فراوان است. پارانشیم محوری، از سلول های کوتاه و کم و بیش مربع شکل و یا از سلول های مستطیل دراز تشکیل یافته است.

گونه‌ی زبان گنجشک در پارکت

زبان گنجشک، با سختی، مقاومت و الاستیسیته‌ی بالا شناخته می‌شود، به همین دلیل، از گونه های محبوب در کف پوش و مبلمان چوبی و کشتی سازی است. زبان گنجشک، همچنین، با تنالیته‌ی متنوعی از رنگ زرد کم رنگ، ظاهر تازه و زنده‌ای به فضا می‌دهد و بعنوان کف پوش برای فضاهای عمومی توصیه می‌شود.

اگر با نحوه ی نگهداری از پارکت چوبی آشنا نیستید مقاله ی دیگری از گروه بینا را مطالعه فرمایید.

استفاده برای آشپزخانه، حمام و کف، با حرارت از کف	ثبات فرم	ثبات رنگ طبیعی	سختی	گونه چوب
پایین	متوسط	پایین	بالا	زبان گنجشک