انواع پارکت چوبی کدامند؟ + طرز نصب پارکت چوبی چگونه است؟

اولین نقطه در تولید پارکت مانند تمام مصنوعات چوبی به جنگل و به قطع درختان برمی‌گردد. گرده بینه های بریده شده پس از انتقال به یارد، سورت شدن ابتدایی و گذراندن مدتی در انبار چوب بری، به کارخانه منتقل می‌شوند.
بعد از این که چوب های آماده تولید پارکت به کارخانه منتقل شد مراحل زیر انجام می‌شود:

مراحل تولید پارکت چوبی

1. برش طولی چوب ها با دستگاه
2. گونیا کردن، کف رند کردن و ابزار زدن با دستگاه Moulder، آنچه از این مرحله بیرون می‌آید پروفیل های پارکت در طول‌های بلند است.
3. برش عرضی قطعات با دستگاه Cut of saw
4. مونتاژ قطعات پارکت طبق طراحی (در صورتی که پارکت تایل باشد.)
5. دسته بندی

معرفی انواع پارکت چوبی

تقسیم‌بندی‌های متفاوتی در صنعت پارکت وجود دارد، پارامترهای مختلف در این تقسیم‌بندی شامل نوع چوب، ساختار پارکت، ابعاد و سطح نهایی کار است. استفاده از پارکت تاثیر زیادی در زیبایی دکوراسیون داخلی دارد.
در نگاهی کلی و فارغ از استانداردهای ابعادی، می‌توان پارکت را به دو دسته‌ی پارکت تمام چوب یا سالید و پارکت مهندسی شده یا چند لایه تقسیم کرد.

البته در تولید انواع پارکت از چوب درختان مختلفی استفاده می‌شود ویژگی های پارکت چوب گردو را در این مقاله بخوانید.

پارکت یک تکه یا سالید

این نوع پارکت چوبی، قطعات یک دست از چوب هستند که از بلاک‌های چوبی که مستقیما از گونه‌ی درخت مربوطه جمع آوری شده‌اند، تهیه می‌شود، سپس تحت عملیات آماده‌سازی به قطعات پارکت تبدیل شده و با سیستم فاق و زبانه آماده‌ی نصب می‌شود. این نوع پارکت قابلیت این را دارد که در هر مکانی که شرایط جوی مثل رطوبت و دما تغییرات کمی داشته باشد (آشپزخانه) و همچنین جایی که امکان آتش‌گیری و تماس مستقیم با حرارت وجود نداشته باشد، نصب شود. این محصول در ضخامت‌های بالای 14 میلی‌ متر، برای محیط‌هایی که گرمایش از کف دارند، مناسب نیست. نصب و اجرای این پارکت ها می‌تواند به هر دو طریق، استفاده از میخ‌های مخفی و یا چسب زدن پارکت به زیر سطح با استفاده از یک چسب قابل انعطاف که در مباحث آتی توضیح داده می‌شود، انجام گیرد.

پارکت چوبی چند لایه (پارکت های مهندسی شده)

پارکت چند لایه، از حداقل سه لایه چوب تشکیل شده است. در لایه‌ی رویی آن از چوب سخت با مرغوبیت بالا استفاده می‌شود. در لایه‌ی میانی از موادی با بیس چوب مثل تخته فایبر با چگالی بالا استفاده می‌شود و یک لایه روکش چوب در کف آن و در جهت مخالف و متقاطع می‌باشد. با توجه به این ساختار، قابلیت تولید پارکت با طول و عرض بالا وجود دارد، بنابراین می‌تواند در هر فضایی غیر از حمام استفاده شود. برای نصب کف پوش های مهندسی شده نمی‌توان از میخ‌های مخفی استفاده کرد، مگر این که 18 میلی متر و یا بیشتر ضخامت داشته باشند اما می‌توانند روی گرمایش از کف و به صورت شناور و با فوم نصب گردند یا بر روی کف با استفاده از یک چسب انعطاف‌پذیر، چسبانده شوند.

پروفیل های پارکت سالید

پروفیل های چوبی پارکت بنابر طراحی چیدمان، به فرمت‌های مختلفی در می‌آیند. پروفیل های مرسوم در پارکت دو نوع فاق و زبانه و تایلی است.

فاق و زبانه

این نوع پروفیل در طول‌های متنوع با لبه‌ی مربع یا مورب برای میخ‌های مخفی و یا فوم برای نصب شناور بر روی کف و یا چسب زنی اتصالات با چسب Wpva (پلی ونیل استات)، برای کامل کردن نصب، استفاده می‌شود.

تایلی

پارکت چوبی تایل یا موزاییکی، دارای مقطعی مربعی است و باید به طور مستقیم با استفاده از چسب، به کف چسب زنی شود. با استفاده از تکه های پارکت، طرح‌های متنوعی می‌توان ایجاد نمود که مرسوم‌ترین روش، چپ و راستی، جناقی و ساده است. تمام پارکت ها بدون پرداخت هستند، بنابراین پس از نصب، نیازمند بتونه کاری و ساب خوردن به منظور ایجاد سطحی یک دست و هم تراز می‌باشند. ضخامت پارکت تایل 16- 8 میلی متر است و در قطع 50- 50، 70- 70 و 100- 100 سانتی متر عرضه می‌شود.

مراحل اجرای پارکت چوبی چگونه است؟

پارکت از جمله کف پوش هایی است که برای نصب آن به زیرسازی مناسب نیاز است. کف محل نصب پارکت (بتن، موزاییک، سرامیک، سنگ) پس از کارشناسی فنی برای میزان رطوبت کف و کیفیت سطح آن مورد کف سایی و سیمان تکس، حرارت دهی، آماده‌سازی و زیرسازی قرار می‌گیرد. زیرسازی کار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بطوریکه در طبقات همکف و یا زیر همکف و یا زیرزمین جهت جلوگیری از رطوبت کف، باید دو لایه قیرگونی قبل از نصب موزاییک انجام شود و کفی محکم و منظم جهت نصب پارکت آماده شود. دمای محل نصب پارکت در زمستان و هوای سرد حداقل 20 درجه سانتی گراد است.
طراحی نصب پارکت بر اساس سلیقه‌ی افراد و با توجه به طرح پارکت ها متفاوت است. برای دور تا دور کار نیاز به ابزاری دارید که فاصله‌ی بین پارکت و دیوار (درز انقباض و انبساط) را حدود 1 تا 1.5 سانتی متر تنظیم کند. طبق طراحی چیدمان و با توجه به تایل، از آکس تعیین شده شروع به چیدن می‌کنیم و برای اطراف کار و فواصل باقی مانده در صورت نیاز از پارکت های الواری استفاده می‌کنیم. در صورتی که از پارکت‌های با چیدمان خاص استفاده کرده باشیم، طریقه‌ی نصب با نظارت گروه طراحی و توسط نصاب حرفه‌ای انجام می‌پذیرد.

اولین قدم برای نصب پارکت چوبی

زمانی که فرد تصمیم می‌گیرد کف پوش مکانی را پارکت کند، باید بداند مجموعه اقداماتی برای آماده‌سازی کف برای پارکت گذاری لازم است. این اقدامات گاه با همراهی و مشورت گروه طراحی و نصب پارکت انجام می‌شود و گاهی توسط طراحان معمار حین عملیات ساختمان‌سازی انجام می‌گیرد.

برای دکوراسیون اتاق خواب ساده و شیک چه المان هایی را باید رد نظر گرفت؟ در مقاله ی دیگری از بینا این موضوع را بخوانید.

عایق کاری رطوبتی

عایق کاری کف، پیش از ریختن کف بتنی یا نصب موزاییک، یکی از اساسی‌ترین عوامل برای تضمین ایمنی و پایداری مادام العمر این کف پوش زیباست. این اقدام مهم سبب می‌شود که جلوی انتقال انواع رطوبت‌های جانبی و عارضی به طرف چوب سد شود و بدین ترتیب اثرات مخرب آن برای همیشه خنثی شود.

کف سازی

کف سازی های چوبی: انواع کف سازی داخلی چوبی اعم از شبکه‌بندی با چوب های ماشین کاری شده، استفاده از ورق های چوبی به عنوان زیر کار نصب پارکت، کاملا ایده آل و مناسب هستند اما به دلیل هزینه‌ی نسبتا بالای ورق های چند لایه چوبی یا MDF و یا بعضا به علت مشکلات اجرایی، این نوع کف سازی ها معمولا کمتر مورد استقبال قرار می‌گیرند.
کف سازی های غیر چوبی: از کف سازی های غیر چوبی، متداول‌ترین آن‌ها انواع کف‌های سیمانی و بتنی است که موزاییک های مقاوم (با سهم سیمان بالا) به دلیل صافی سطح آن و سهولت کف سابی به مراتب از کف سازی های بتنی، مناسب‌تر و دقیق‌تر هستند.

کف سابی و عاری بودن کف از بقایای کارهای ساختمانی

کف زیر پارکت باید کاملا پاک و عاری از بقایای گچ‌کاری و تکه سیمان‌های خشک شده و بقایای بتونه و رنگ، رنگ و روغن و … باشد. به همین منظور کف سابی خیس معمولا بعد از اتمام گچ‌کاری نهایی و پیش از نقاشی انجام می‌شود تا کلیه‌ی این بقایا و رسوبات گچ‌کاری و بنایی را پاک کند. در ضمن انجام کف سابی برای تراز کردن ناصافی های کف، رفع کردن گرده ها و هموار کردن شیب های احیانا نامناسب بتن ریخته شده و یا موزاییک‌ها ضروری است. در مورد کف سرامیک باید در نظر داشت در کف سابی لعاب روی آن برداشته می‌شود.
انجام یک نظارت فنی مقدماتی قبل از نصب پارکت‌های تمام چوب توسط عوامل نصب و طراحان ضروری است.
به طور کلی می‌توان ضوابط حاکم بر این نظارت را موارد زیر دانست:

• درب ها و پنجره های بیرونی باید نصب و درزگیری شوند.
• سیستم گرمایشی نصب و آزمایش شود، بطوریکه دمای ثابت بین 15 تا 25 درجه را تضمین کند.
• رطوبت اتاق بین 45 تا 60 درصد باشد.
• رطوبت کف کنترل شده باشد. شرط لازم، اما نه کافی، سپری شدن حداقل 90 روز از تاریخ نصب موزاییک یا بتن ریزی است، اما شرط اساسی خشک بودن کف پس از تأیید کارشناسی و انجام تست‌های دقیق سنجش رطوبت کف می‌باشد.
• لوله کشی های آشپزخانه و حمام نصب و آزمایش شود.
• دیوارها رنگ شده باشد.
• برق کشی ها به طور کامل انجام شده باشد.
• کف سیمانی را همیشه باید با دستگاه کاربید برای سنجش رطوبت و عناصر موجود آزمایش کرد.
• در هر بیست متر مربع، در قسمت‌هایی که احتمالا به نقاط مرطوب نزدیک‌ترند، باید با دریل کاری به عمق حداقل 6 سانتی متر نمونه‌برداری شود.
• زیرسازی کف باید کاملا مسطح و تراز باشد چرا که استفاده از هرگونه ماده‌ی سخت شونده برای تراز کردن سطح کار همیشه دردسرساز خواهد بود.
• پیش از انجام اولین عملیات سنباده کاری باید دست کم ده روز یا بیشتر صبر کنید.

باید در نظر داشت پارکت را در محلی که می‌خواهید اجرا شود، حداقل بمدت یک هفته قرار دهید و علت این کار، هم دما شدن پارکت با محیط است. در شهرهای مرطوب مانند شمال، این زمان به 25 روز افزایش می‌یابد. پس از ساب زدن‌های مختلف پارکت با دو دست لاک و هاردنر مربوطه (350 گرم در هر متر مربع)، پوشش داده شده و پس از چند روز آماده بهره برداری می‌شود.

طرز نصب پارکت

نصب پارکت براساس نوع زیر ساخت به دو روش انجام می‌شود:

چسبکاری

• چسبکاری روی سطح آماده (بتنی، سیمانی یا سرامیکی)
• چسبکاری روی سطح آماده (بتنی، سیمانی یا سرامیکی) با سیستم گرمایش از کف

میخکاری

• میخکاری روی تسمه ی چوبی
• میخکاری روی پنل چوبی

چسبکاری روی سطح سیمانی

سطح باید کاملا تراز و عاری از بقایای عملیات قبلی باشد (رنگ، روغن و …)، رطوبت موجود باید زیر %2 باشد و اگر سیمان مخلوط حاوی رس منبسط یا از این قبیل باشد نمی‌توان نصب را بدون رفع موانع یا اعمال روش‌های مختلف انجام داد. برای نصب پارکت همیشه باید از چسب مخصوص پارکت و چسب های دو جزئی استفاده کرد. چنانچه سطح کار را برای پارکت تغییر داده باشند، برای از بین بردن بقایای سرامیک، موزاییک و غیره باید از سنباده مناسب استفاده کرد تا سطح کار برای چسب خوری مناسب به اندازه‌ی کافی خش دار شده باشد، چنانچه سطح کار برای عملیات لوله یا سیم کشی شکافته شده باشد، باید برای پر کردن آن از مواد زود سخت شونده استفاده کرد در غیر این صورت با زیاد شدن رطوبت، پایان کار مطلوب نخواهد بود. پس از حصول اطمینان از آمادگی مناسب سطح کار و حصول شرایط هم هوایی پارکت طی حداقل 10 روز با محل نصب، می‌توان عملیات چسبکاری با حفظ فاصله انبساط حداقل حدود 12 میلی متر دور تا دور سطح، شامل درگاهی ها که اتصالات خاص خود را دارند، آغاز کرد. عملیات سنباده زنی، درزگیری و پایان کار پس از 10 روز انجام می‌شود.

چسبکاری روی سطح دارای گرمایش کف

سطح گرم سطحی است که جریان حرارتی از زیر آن می‌گذرد. لوله ها به سیستم حرارتی وصل شده‌اند. پارکت های چوبی برای نصب روی این سطوح مناسب‌ترند، در عین حال رعایت چند نکته ضروریست. چسب باید مشخصا برای نصب روی سطوح گرم باشد. سطح کار باید دقیقا مطابق با دستورالعمل شرکت تولیدکننده سیستم حرارتی ساخته شده باشد. این سطح باید مسطح، به اندازه‌ی کافی لطیف، با سختی مناسب، فشرده، دارو خورده (ضد آفت) و خشک باشد. لوله‌های حرارتی باید دست کم 30 میلی متر زیر سطح باشند تا حرارت بطور یکسان در تمام سطوح وجود داشته باشد. لوله هایی که بالاتر از این حد نصب شده‌اند، باعث ترک خوردن پارکت می‌شوند. رطوبت موجود سطح در سطوح سیمانی باید حداکثر %1.7 و در سطوح انیدریت %0.2 باشد.
در این راستا لازم است پس از داروزنی مناسب، سطح مورد نظر را برای 2 تا 3 هفته، حرارتی حدود 35 درجه داد و 2 تا 3 روز قبل از عملیات نصب قطع کرد. پس از پایان نصب، حرارت به طور تدریجی و افزایش 3 تا 5 درجه در روز آغاز می‌شود و به درجه‌ی معمول می‌رسد. در عین حال رطوبت سطح حتی در عمق باید اندازه گیری شود.
برای جلوگیری از ترک خوردن پارکت، توصیه می‌شود از پهن کردن فرش یا هر کف پوش نگهدارنده حرارت دیگر خودداری شود. رطوبت هوای اتاق نیز باید بین %45 تا %60 باشد تا تناسب با رطوبت درون چوب و سلامت بیشتر هوای اتاق تضمین شود. متوجه باشید که ضمن حرارت دادن، ممکن است سطح پارکت ترک بردارد. چنانچه این ترک‌ها از توزیع مساوی برخوردار باشد، نقص کار به حساب نمی‌آید. قبل از نصب باید رطوبت پارکت را اندازه‌گیری کرد تا کم تر و بیش تر از حد مجاز نباشد.

میخکاری روی تسمه های چوبی

تسمه راش یا کاج با پهنای 5 سانتی متر و ضخامت 3 سانتی متر را می‌توان به سطح آماده‌ی رطوبت سنجی و کاملا تمیز شده، در فواصل 30 سانتی متری عمود بر جهت قرار گرفتن پارکت، در محیط کار و پاشنه‌ی درب ها چسباند یا میخکاری کرد. عایق‌های صوتی و حرارتی با ضخامت یکسان را می‌توان برای کاهش صدای پا، لا به لای تسمه‌ها قرار داد.

میخکاری روی پنل چوبی

در این روش باید تسمه هایی از جنس راش یا کاج با مقطع چند ضلعی یا دم چلچله به پهنای 7 سانتی متر و ضخامت 3.5 سانتی متر را در سطح کار چوبی به قطر 1.5 سانتی متر را در فواصل حداکثر 30 سانتی متری فرو برد، بطوریکه عمود بر جهت قرار گرفتن پارکت باشد. تسمه ها باید کاملا با سطح کار تراز، رطوبت سنجی و کاملا تمیز شود. لازم است در پاشنه‌ی در، حداقل یک تسمه موازی با پاشنه‌ی درب قرار داده شود.

چسب ها

چسب مورد استفاده در نصب پارکت، دو جزیی و بر پایه پلی اورتان است.
مشخصات مهم این نوع چسب به این شرح است:

• بدون حلال
• مقرون به صرفه
• قدرت بالای چسبندگی
• مقاوم در برابر فشارها
• مقاوم در برابر رطوبت و شرایط جوی
• مناسب جهت سیستم های گرمایش از کف

نحوه ی اجرا
5 پیمانه‌ی وزنی از تومسیت R710 جز A را با یک پیمانه‌ی وزنی جز B، به مدت 2 دقیقه مخلوط نمایید، سپس مخلوط آماده شده را با شانه‌ی مناسب بر روی سطح آماده‌ی مصرف اجرا می‌کنیم. طبق طریقه‌ی نصب محصول، کف پوش را با اعمال فشار، وزنه و غلطک نصب می‌کنیم. از چسبیدن آن به چسب، اطمینان حاصل فرمایید. مخلوط باید نهایتا تا 40 دقیقه مصرف گردد. پس از تقریبا 8 ساعت، زمان گیرایش چسب به پایان رسیده و مقاومت مکانیکی حاصل می‌شود. هنگام نصب کف پوش دمای محیط باید بالاتر از 15 درجه‌ی سانتی گراد باشد. میزان رطوبت محیط باید کمتر از %75 باشد.

پرداختکاری (فینیشینگ) روی پارکت

پس از نصب کامل پارکت طبق دستورالعمل، سمباده‌زنی و درزگیری دقیق، می‌توان سطح پارکت را به یکی از روش‌های زیر پرداختکاری کرد:

براشینگ

قبل از پوشاندن سطح کار و Couting نهایی، سطح پارکت ها براشینگ می‌شود که در نتیجه‌ی آن صاف و براق می‌شود، خلل و فرج چوب را نمایان می‌کند، جهت اجرای پرداخت نهایی آماده می‌شود.

پرداخت با لاک

وارنیش پرداخت استاندارد در پارکت است. لاک مورد استفاده می‌تواند PU (پلی اورتان) یا حلال پایه آب (سلولزی) باشد، با ایجاد رویه‌های شفاف، نیمه مات و مات لایه‌ای محافظ روی پارکت سطح نرم تری را ایجاد می‌کند.

پرداخت با روغن مخصوص پارکت

روغن توسط خلل و فرج در چوب جذب می‌شود و حس و حال چوب کاملا طبیعی را تداعی می‌کند اما به لحاظ ماندگاری در مقایسه با لاک کاری باید گفت هر 2 یا 3 سال باید Couting روغنی را تجدید کرد.

بعد از نصب نیز نیاز است مراحل نگهداری از پارکت چوبی را به خوبی بانید تا دوام بیشتری به پارکت ببخشید.